Maandag 28 augustus - robins steak met aardappelsalade

Bas en ik zijn weer vroeg op en drinken koffie in de zon. Als iedereen klaar en wakker is, gaan we op zoek naar ontbijt, vinden uiteindelijk een café en smullen van een heerlijke brunch. Dan besluiten we meteen door te rijden naar onze camping voorbij tadousac aan de rivier die hier inmiddels heel breed is en ook zout is. We stoppen onderweg bij een uitzichtpunt met informatiecentrum. We kijken uit op een baai die 400 miljoen jaar geleden is gevormd door een meteoriet. We rijden langs het water verder, een mooie rit met steeds prachtige uitzichten. We komen bij het saguenay fjord en moeten met een pond over. Daar zien we de eerste Beluga walvissen zwemmen. Een moeder met jong. WoW! We zijn er nog niet eens! Vanaf de pond zien we er nog een heel aantal van behoorlijk dichtbij. Beluga's zijn zeldzaam, er zijn er nog maar 1100 op de hele wereld en hier zien we ze gewoon zwemmen. We doen boodschappen, in elk geval voldoende drinkwater voor de komende dagen en alles wat we nodig hebben voor het gerecht dat Robin vanavond op een houtvuur voor ons gaat maken: steak met aardappelsalade en een groene salade. De plek is prachtig. Vanavond slapen we in een tent en we kijken uit op de rivier. Voor we onze spullen hebben uitgeladen, zien we de eerste walvissen alweer zwemmen. We gaan met koffie even zitten genieten. Ik ga met Jinse hout halen en de camping verder verkennen. We lopen naar het water, een geweldige plek. We gaan even op de rotsen zitten en Jinse voelt hoe koud het water hier is. Dat is hooguit 4 graden, de reden waarom Beluga's hier kunnen wonen. Later gaan bas en Jinse poolshoogte nemen en komen Robin en mij halen. Er zitten heel veel dolfijnen en nu ook Mink Wales. Als we weer bij de rotsen komen, zitten ze ineens heel dichtbij, op misschien 30 meter afstand. Het zijn er meer. Soms zien we alleen hun rug als ze uit het water komen en soms komen ze ineens met een enorme plons het water uit en kunnen we hun kop goed zien. Een duikelt een paar keer voor ons zodat we z'n buik te zien krijgen, die is rose. Ondertussen kleuren de lucht en het water rose en oranje van de zonsondergang. We blijven zitten tot het bijna donker is en gaan dan terug om bij het haardvuur te smikkelen van Robin z'n kookkunsten. Ik ga opgewonden slapen. Er zitten hier geen walvissen die we gaan spotten als we geluk hebben, het zijn er veel en ze zijn er gewoon, overal.