maandag 21 augustus - duinen en privé diner

21 augustus 2017 - Gananoque, Canada

We hebben een heerlijk ontbijt. Onze borden zien er feestelijk uit en we smullen: Jinse 3 lemon crêpes met een soort spies van banaan, kiwi, aardbei en blauwe bessen en wij roerei met zalm. We hebben geen haast en doen lekker lui. We krijgen de tip om in Bloomfield ijs te gaan eten bij Slickers. Ze maken daar zelf ijs en de rabarber-gember moeten we gaan proeven. Als we daar aankomen hebben we nog geen zin in ijs. We drinken koffie in een mooie tuin. Het is erg warm en vlakbij zit een provincial park met een mooi zandstrand aan Lake Ontario. De duinen zijn behoorlijk hoog en liggen op de grootste zandtong in een zoetwatermeer ter wereld. Dat gaan we bekijken. Een van de stranden is dicht net als een deel van het wandelpad vanwege overstromingen. Het heeft hier alleen maar geregend, het hele voorjaar en de zomer tot nu toe ook. Normaal is hier een breed strand, nu staat het water tot aan de duinen. We kunnen helaas niet aan het echte strand van lake Ontario komen, alleen aan de achterkant van de zandtong, waar de duinen weer het water in lopen. Het is een graad of 30, we vinden een mooie plek in de schaduw en gaan zwemmen. Overal gezinnetjes, veel met kleine kinderen. Na het zwemmen is het minder warm. We drogen op in de zon, die voelt helemaal niet meer zo heet. Gek want er is geen wolkje aan de lucht. Later bedenken we dat het de zonsverduistering geweest zal zijn die we gevoeld hebben. Als we genoeg van het strand genoten hebben, gaan we alsnog ons ijsje halen. De rhubarb-ginger is helaas op, dan maar nuts voor ons en strawberry-witte chocolade voor Jinse. We rijden vervolgens door, nemen een pontje het schiereiland af en komen tegen zes bij ons nieuwe onderkomen aan. De gastheer blijkt ook te koken voor gasten die dat willen. Hij geeft ons allemaal informatie over de omgeving en wijst ons op een kaart een paar mooie punten aan die we op loopafstand kunnen bekijken. We spreken af voor het eten en gaan op pad. Eerst komen we langs een paar mooie punten die ons uitzicht geven op de rivier en de eilanden. Dan komen we bij een plek waar schildpadden moeten zitten. We zien ze daar niet maar als we terug aan het lopen zijn, ziet Bas er een heel stel naast elkaar op een boomstam zitten. Ze zijn behoorlijk groot. In elk geval veel groter dan we hadden verwacht. De tafel is buiten al voor ons gedekt we kleden ons snel om, spuiten ons in met muggenspul, eten heerlijk en gezellig op ons privé terras met privé kok, drinken er een heel lekkere Canadese pinot noir bij en accepteren dat we alsnog worden opgegeten door de muggen terwijl de sterren steeds uitbundiger aan de hemel flonkeren. 

Foto’s