Met de trein naar Abisko

Vandaag voert de reis verder noordwaarts, naar Abisko. We slapen in een hotel in het NP en aan het grootste bergmeer van Zweden. Het is leuk in de trein, een prachtig wit berglandschap trekt aan ons voorbij. We zijn er al vroeg en onze eerste wandeling voert langs een canyon met bevroren watervallen. Daarna wandelen we door naar een samikamp en tot slot lopen we helemaal naar beneden naar het meer. Het is prachtig maar ijzig koud hier beneden. Als we inchecken blijken we een kamer te hebben met uitzicht op het meer en de bergen. Wat een bofkonten zijn we toch. Om 9 uur zitten we als twee marsmannetjes ingepakt voor een hele avond buiten bij -22. We krijgen ook nog een gewatteerde overal aan, met bont gevoerde laarzen, een bivakmuts en goggles om het laatste restje bloot, onze ogen, te beschermen tegen de kou. Het noorderlicht is al te zien buiten. We moeten wachten op de sneeuwscooters om op pad te gaan. Dat wisten we nog niet. Bas krijgt het benauwd bij het idee en ik vraag me af hoe ze erbij komen om met een stel onervaren toeristen in het donker een tocht op sneeuwscooters te gaan ondernemen. Nou ja, go with the flow, we zien het wel. Ik mag rijden van Bas. Eerst moeten we wachten en om warm te blijven krijgen we in een hut met haardvuur warme chocolademelk. Ik vrees dat ik een fatal melt down krijg als ik naar binnen ga dus besluit buiten te blijven. Bas gaat, als iemand voor de tweede keer beleefd de deur voor hem openhoudt, toch naar binnen. Het noorderlicht is prachtig en uiteindelijk kunnen we gaan. Geweldig, het blijkt dat we in een soort bolderkar op skies geladen worden en deze wordt getrokken door een sneeuwscooter. We zitten op bontjes en we krijgen een deken over ons heen. Als een stel blije kinderen nestelen we ons onder het dekentje. De tocht is geweldig en iets nog romantischer kunnen we ons niet voorstellen. Met -22 in een slee door het bos onder een bijna wolkenloze sterrenhemel en met het noorderlicht aan drie kanten om ons heen. Als we na een uur of twee weer terug zijn, willen we wel warme chocomelk in de hut.. We moeten deze ervaring even verwerken en bovendien heeft Bas zich verheugd op de koekjes en andere lekkernijen.