Vuurtoren, dromenvanger, fossielen en kolibries - dinsdag 15 augustus

Vandaag gaan we de westkant van het eiland verkennen. Onze eerste stop is bij een indianendorp. Het is niet meer dan een handvol huizen rondom een groot grasveld. Daarop staan de grootste vredespijp ter wereld, een dromenvanger, een totempaal en een tipi. Als we aankomen rijden zien we een slang op de weg. We stoppen en ik zie hem met een prooi in z'n bek de berm in verdwijnen. 
Dan rijden we naar een volgend indianendorp, spotten een gier en herten  onderweg en gaan informeren naar wandelingen die we kunnen doen. Ik informeer voor de zekerheid naar beren en die zitten er wel maar als we bij elkaar blijven dan kunnen we daar prima wandelen volgens de meneer die ons helpt. We moeten eerst een stuk de bush in dan komen we na 20 minuten over een onverharde weg bij een verlaten lodge midden in een prachtig sugar maple forrest. We zijn de enige, er zitten dus beren en de steekvliegen zwermen alweer om de auto. De kortste kant van het wandelpad leidt direct naar de rand van de baai en dat zal niet meer dan een kwartier wandelen zijn. We overwinnen onze weerstand en gaan op pad. Ik voel wel de behoefte om een beetje luidruchtig te doen voor het geval dat.. We hebben nu geen honden bij ons. Het strandje is prachtig, we vinden allemaal stenen met fossielen, hele grote. Blij, opgetogen en ook een beetje opgelucht komen we bij de auto terug. 
We rijden door naar de meest westelijke punt van het eiland waar een vuurtoren staat. Een mooie route en een dito plek. Er zitten grote sprinkhanen die, als ze vliegen, heel veel lawaai maken, net alsof er een vogel voorbij fladdert en andere die op vlinders lijken als ze vliegen. Jinse wil graag zwemmen maar met de golven op de rotsen hier ziet het er een beetje onmogelijk uit. Twee meiden die we tegen komen als we daar rondlopen, nemen ons mee naar een plek waar je kunt zwemmen, een stuk waar de rotsen een laag plateau vormen. Ze pakken zelfs een grote zwemband voor Jinse om in te dobberen en de ene duikt met ons het water in. Ze komen hier al jaren. Na de frisse duik rijden we naar meldrum bay waar we eten bij het restaurant dat we gisteren getipt hebben gekregen van de local die ons een lift gaf. We hebben de laatste tafel buiten en nog voor Bas en Jinse het terras opgestapt zijn, zie ik een kolibrie vlak voor me bij een bloem. Het is de eerste van een heleboel van deze dotjes die we vanavond zien. We eten alledrie iets met vis. Jinse en ik white fish, een lokale zoetwatervis. Wat een heerlijke dag met verrukkelijk weer en zoveel prachtige verrassingen!